სპილენძი მოდის თერმული სითხისგან, ძირითადად წყლისგან შედგება და გაათავისუფლეს გაცივებული მაგმა. ეს მაგმა, რომელიც ასევე არის ამოფრქვევის საფუძველი, მოდის შუა ფენიდან დედამიწის ბირთვსა და ქერქს შორის, ანუ მოსასხამი, და შემდეგ მაღლა დგას დედამიწის ზედაპირზე, რათა შექმნას მაგმა პალატა. ამ ოთახის სიღრმე ზოგადად 5 კმ -დან 15 კმ -მდეა.

სპილენძის საბადოების წარმოქმნას ათობით ათასი ასობით ათასი წელი სჭირდება, ხოლო ვულკანური ამოფრქვევები უფრო ხშირია. წარუმატებელი ამოფრქვევა დამოკიდებულია რამდენიმე პარამეტრის კომბინაციაზე მაგმა ინექციის სიჩქარე, გაგრილების სიჩქარე და მაგის პალატის გარშემო ქერქის სიმტკიცე.

დიდ ვულკანურ ამოფრქვევებსა და ნალექებს შორის მსგავსების აღმოჩენა შესაძლებელს გახდის ვულკანოლოგების მიერ მოპოვებული უზარმაზარი ცოდნის გამოყენებას, რათა წინსვლა მოახდინოს პორფირიის ნალექების ფორმირების მიმდინარე გაგების შესახებ.