სპილენძი მოდის თერმული სითხიდან, ძირითადად წყლისგან შედგება და გამოიყოფა გაცივებული მაგმით.ეს მაგმა, რომელიც ასევე არის ამოფრქვევის საფუძველი, მოდის შუა ფენიდან დედამიწის ბირთვსა და ქერქს შორის, ანუ მანტიას შორის და შემდეგ ამოდის დედამიწის ზედაპირზე და ქმნის მაგმის კამერას.ამ ოთახის სიღრმე ზოგადად 5 კმ-დან 15 კმ-მდეა.

სპილენძის საბადოების ფორმირებას ათობით ათასიდან ასობით ათას წლამდე სჭირდება, ვულკანური ამოფრქვევები უფრო ხშირია.წარუმატებელი ამოფრქვევა დამოკიდებულია რამდენიმე პარამეტრის ერთობლიობაზე, მაგმის ინექციის სიჩქარეზე, გაგრილების სიჩქარეზე და მაგმის კამერის მიმდებარე ქერქის სიმტკიცეზე.

დიდ ვულკანურ ამოფრქვევებსა და ნალექებს შორის მსგავსების აღმოჩენა შესაძლებელს გახდის ვულკანოლოგების მიერ მიღებული უზარმაზარი ცოდნის გამოყენებას პორფირის ნალექის წარმოქმნის ამჟამინდელი გაგების გასაუმჯობესებლად.